Misdienaar was ik. Vanaf een jaar of negen tot mijn twaalfde. Waar de anderen via de grote deur de kerk betraden, koos ik de achterdeur. Groot voordeel waren, in plaats van rekenles, de diensten op vrijdagochtend. Vaak vrolijk, huwelijken, soms ook ernstiger, begrafenissen.

Met lieve, springlevende oma’s was ik mij nauwelijks bewust van de impact van de dood van een naaste. Ook de indringende speeches, vol mooie, persoonlijke woorden hoorde ik nauwelijks. Teveel was ik gefocust op het dekken van de tafel met hosties en wijn en het tijdig klingelen met de bel.

Het al die keren verlaten van de kerk is mij wél bijgebleven. Ik veelal met groot houten kruis of wijwater in de hand en dan op Ave Maria in rustig tempo richting uitgang schuifelend. Vlak achter mij de heren in het zwart met de kist op hun schouders.
En dan aan het graf. In weer en wind. Op de achtergrond een berg zand met daarop al die boeketten. De regendruppels die rode linten langzaam de kleur van glazen troostrijke wijn gaven. De snijdende kou die de laatste woorden van familie en pastoor deed verstommen.
Een deel van de beelden heb ik nog.

Arjen Krom

Link naar website: arjenkrom.nl
 

Verwijzing: Arjen Krom (1982) schrijft columns over alledaagse zaken. Sommige situaties zoekt hij op, de meeste overkomen hem. 36 van zijn columns zijn in beperkte oplage gebundeld onder de titel ‘Was u niet van dat stoeltje?’, à €15. Zie zijn website www.arjenkrom.nl voor meer van zijn verhalen en bestelinformatie.